Welkom bij Zelfregiecentrum Nijmegen - Voor iedereen die meer grip op het leven wenst

‘Ik heb mensen met een handicap nooit als iets vreemds gezien. Iedereen heeft recht op een goed leven.’

Marcel Giebels is al dertig jaar verbonden aan Toegankelijkheid, thans een onderdeel van het Zelfregiecentrum. Dit jaar neemt hij afscheid. Hij kijkt terug op drie decennia van hard knokken voor de belangen van mensen met een beperking. Het was het waard, Marcel geeft nooit snel op, en de openbare ruimte en tal van particuliere ondernemingen zijn door de jaren heen toegankelijker geworden.

Marcel gaat gemist worden. Mr Toegankelijkheid wordt hij genoemd, hoewel hij zelf die term niet zou kiezen. ‘Ik heb de steun gehad van mensen om me heen. Samen hebben we er voor gezorgd dat Nijmegen toegankelijker is geworden. Dit hebben we bereikt door er altijd dicht op te zitten. Het bestuderen van bouwtekeningen, bijvoorbeeld, of het kritisch doch constructief volgen van gemeentelijke besluiten. Er is menig uurtje overlegd met ambtenaren die gaan over de openbare ruimte. Een 8 tot 5 mentaliteit gaat niet samen met dit werk.’

Sabrina Abdoelbasier is nauw betrokken bij Toegankelijkheid, en gaat Marcel straks missen. ‘Dat is vooral omdat we straks meer verliezen dan alleen een projectleider van Toegankelijkheid. Marcel doet zijn werk uit volle overtuiging. Maar hij is ook chauffeur voor onze vrijwilligers en brengt materiaal, o.a. naar het scholenproject. Je moet ontzettend flexibel zijn om dit werk te doen, en Marcel doet het. Het is een echte teamspeler, met wie je goed kunt sparren.’

In zijn werk om de gemeente er van te overtuigen dat een aanpassing in de openbare ruimte nodig is, past Marcel altijd diplomatie met standvastigheid toe. ‘Je moet je niet zomaar gewonnen geven,’ benadrukt Marcel. ‘Tegelijkertijd moet je respect en goodwill winnen om er voor te zorgen dat je serieus genomen wordt. Het gaat er tenslotte om dat je wat wilt bereiken voor iedereen. Ik zeg zeer nadrukkelijk ‘iedereen’, omdat een goede oprit, bijvoorbeeld, ook door mensen zonder een beperking gewaardeerd wordt.’

Marcel merkt dat Toegankelijkheid er toe doet. ‘Door goed contact met ambtenaren, en het van meet af aan betrokken worden bij bouwprojecten, wordt ons advies niet snel afgewezen. Deels is dit omdat er wereldwijd steeds meer aandacht is voor mensen met een beperking, maar ook omdat het voor de gemeente belangrijk is dat iedereen goed van openbare gebouwen en de openbare ruimte gebruik kan maken. Zeker omdat Nederland vergrijst en ook senioren van een goede bereikbaarheid profiteren.’

Vechten voor een toegankelijk Nijmegen is een werk van een lange adem. ‘Soms duurt het jaren voor er iets verandert. Je moet pro-actief zijn, en niet alleen maar wachten op wat er op je bureau terechtkomt. Je gaat, samen met anderen binnen Toegankelijkheid, actief op zoek naar wat beter kan. Zodra je dat in kaart hebt, moet je het ook goed kunnen beargumenteren. Dat zetten we dan weer kracht bij door ervaringstochten te organiseren. Er is geen betere manier om beleidsmakers kennis te laten maken met hoe een inwoner met een beperking de binnenstad ervaart.’

Hoewel Marcel eind dit jaar met welverdiend pensioen gaat, wil hij helpen om een gedegen, gepassioneerde vervanger te vinden. Dat zal niet makkelijk zijn. ‘De nieuwe projectleider moet flexibel zijn, beschikken over eigen vervoer, geïnteresseerd zijn in de doelgroep, en bereid zijn om vele uurtjes te besteden aan Toegankelijkheid, zowel binnen als buiten de muren van het Zelfregiecentrum. We zoeken iemand die collegiaal is, iemand die de vinger aan de pols houdt, en de medewerkers van Toegankelijkheid met respect behandelt en ondersteunt. Het handboek voor een toegankelijker Nijmegen, waar Toegankelijkheid aan heeft bijgedragen, is als een kompas waar je je streefpunten op baseert, en waar je de beleidsmakers aan kunt houden.’

Marcel kijkt terug op dertig jaren waarin er veel veranderd is. Het was niet altijd makkelijk. ‘Maar je ziet, in de praktijk, dat je werk er toe doet. We zijn al zo vergevorderd dat de toegankelijkheid bij nieuwbouwplannen een verplicht aandachtspunt is. Ik ga, samen met de medewerkers van Toegankelijkheid, op zoek naar iemand die zijn steentje bij wil dragen aan de goede zaak van onze projectgroep. De eerste tijd zal ik hem of haar ook begeleiden, zodat er op een goede manier het stokje wordt overgedragen. De nieuwe projectleider erft een fijne, gedreven projectgroep. Maar vooral een thema dat altijd actueel blijft, en waar je je met volle overtuiging voor gaat. Het is het waard geweest.’